Zor diyorsun

Hepimiz hayatımızda farklı zorluklarla sınanıyoruz. Lakin çoğu zaman büyük zorluğun kendi başımıza gelen olduğunu varsayıyoruz.

Demem o ki, zorluk derecesini başımıza gelene yüklediğimiz anlam belirliyor olabilir mi? Ya da çabamız veya sabrımız ?

Mevlana diyor ki:

"Zor diyorsun, zor olacak ki imtihan olsun."

Moliere diyor ki:

"Zorluklar, başarının değerini arttıran süslerdir."

Bernard Shaw diyor ki:

"Eğer yürüdüğünüz yolda hiçbir zorluk yoksa o yol sizi hiçbir yere götürmez."

Erich Fromm diyor ki:

"Bazı kişiler için gerçek olan tek şey zorluktur. Oysa insanlık tarihi zorluğun insanlığın ulaştığı şeylerin içinde en kısa ömürlüsü olduğunu göstermiştir."

Ve yine Mevlana diyor ki:

"Eğer tamamıyla zorluklara daldınsa, daralıp kaldınsa, sabret; çünkü sabır genişliğin anahtarıdır."

Sonuç olarak hayatın içindeki zorluklar karşısında;

bazen farklı noktalardan bakmaya,

bazen daha çok çaba göstermeye,

bazen sadece kabul etmeye,

bazen daha çok sabretmeye,

bazen her şeyin geçici olduğunu bilmeye/hatırlamaya,

bazen her zorluğun arkasından bir kolaylık geleceğine inanmaya,

bazen olmaya,

bazen görmeye,

bazen 5 duyumuzu kullanmaya,

bazen de bambaşka bir şeye ihtiyacımız var.

Sevgiyle kalın.